Αντικείμενα που οι πρόσφυγες μετέφεραν μαζί από την πατρίδα τους παρέμειναν χρηστικά για πολλά χρόνια. Ένα χαλί από τα Σούρμενα του Πόντου ως χαλί αρχικά και ως επιτοίχια μπάντα σήμερα 100 χρόνια μετά.
Ο Ιωάννης Παπαδόπουλος, γεννημένος το 1895, αποφοίτησε από το Φροντιστήριο Τραπεζούντας το 1914. Στη συνέχεια πήγε στο Κίεβο για να σπουδάσει Ιατρική. Εκεί τον βρήκε η Οκτωβριανή Επανάσταση και έφυγε από την ΕΣΣΔ με σκοπό να έρθει στην Ελλάδα με τα πόδια. Μετά από μεγάλες ταλαιπωρίες που περιλάμβαναν τη σύλληψή του στο Βελιγράδι για κατασκοπία, βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου ενώθηκε με τους δικούς του που είχαν φτάσει στην πόλη πριν το 1922. Εγκαταστάθηκαν σε ένα μεγάλο σπίτι στην Άνω Πόλη, στην οδό Χρυσίππου 5 (σήμερα η οδός δεν υπάρχει, στο σημείο εκείνο διανοίχθηκε η οδός Κωνσταντίνου Γκράτσιου και χτίστηκαν δύο πολυκατοικίες). Ο Ιωάννης έγινε από τους πρώτους εκτελωνιστές στη Θεσσαλονίκη και για χρόνια ασχολήθηκε με τη σωματειακή οργάνωση του κλάδου.
Ο Ιωάννης παντρεύτηκε την Κλειώ, κόρη του Ανέστη Μελίδη, εμπόρου και προύχοντα της Σαμψούντας που εκτελέστηκε από τους Τούρκους, και της Μαριάνθης Λευκιάδου. Η οικογένεια Λευκιάδου, υπήρξε σημαντική οικογένεια της Σαμψούντας όπου διατηρούσε τυπογραφικές και βιβλιοδετικές επιχειρήσεις. Η οικογένεια συνέχισε την ίδια δραστηριότητα στη Θεσσαλονίκη. Τα άλλα τρία παιδιά του ζεύγους Ανέστη και Μαριάνθης ήταν η Κορνηλία, η Δανάη και ο Χαρίλαος.
Ο Ιωάννης και η Κλειώ απέκτησαν δύο παιδιά, τον Ανέστη και τον Μιχάλη, που πέθανε σε νηπιακή ηλικία. Ο Ανέστης μετά τον θάνατο του πατέρα του παράτησε τις σπουδές του και ακολούθησε το επάγγελμα του εκτελωνιστή. Υπήρξε σημαντικός ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας (γνωστός με το ψευδώνυμο Ευαγγέλου). Παντρεύτηκε με την Ντίνα (Κωνσταντία), το γένος Παρούτη, εκπαιδευτικό, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Κλειώ και τον Γιάννη.
Η Ντίνα Παπαδοπούλου διέσωσε το χαλί της οικογένειας του πεθερού της. Καθώς η χρήση του το έφθειρε και το μαγκάλι που υπήρχε πάνω του το έκαιγε από τα κάρβουνα που πετάγονταν, η ίδια το απέσυρε, το συντήρησε και το κράτησε ως επιτοίχια μπάντα.
