Ο Οικουμενικός Πατράρχης Γρηγόριος ο Ε΄και η Ιερά Σύνοδος στις 9 Ιανουαρίου του 1821 με πατριαρχικό συγγίλιο προχώρησαν στη σύσταση του φροντιστηρίου της Συνασού. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1825, λειτούργησε το πρώτο ελληνικό χριστιανικό σχολείο στην Συνασό. Το Αρρεναγωγείο της Συνασού βρισκόταν στο δυτικό δρόμο του Καπάλου. Μπαίνοντας στην αυλή του διακρίνονταν τα αρχαιότυπα προστήλια του, και αντίκρυ τους η μεγάλη αίθουσα του σχολείου διακοσμημένη με έργα του ζωγράφου Κωστή Μελετιάδη. Στο βάθος της αυλής υψωνόταν ο «πύργος του μεγάλου ωρολογιού» χτισμένος στα 1895, από δωρεά.
Όμως στη Συνασό δεν λειτουργούσε μόνο Αρρεναγωγείο αλλά και Παρθεναγωγείο, το οποίο βρισκόταν στον Γενή Μαχαλά, κάτω από την εκκλησία των Ταξιαρχών. Η λειτουργία του πέρα από το οικονομικό κόστος είχε να αντιμετωπίσει και την αρχική άρνηση και τις αντιλήψεις που πίστευαν ότι τα κορίτσια δεν χρειάζονταν μόρφωση. Γρήγορα οι αντιλήψεις αυτές ξεπεράστηκαν και το Παρθεναγωγείο λειτούργησε προσφέροντας μαθήματα και άλλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες στα κορίτσια της Συνασού. Η Κοινότητα κάλυπτε το κόστος των εκπαιδευτικών και όλες τις ανάγκες και των δύο σχολείων.
Απόσπασμα από τη συνέντευξη της Βασιλικής Παπαδοπούλου, προέδρου του Σωματείου «Η Νέα Σινασός»
Το χειρόγραφο ενδεικτικό του Αθανάσιου Χ.Γ. Τοπερίδη το 1898, το οποίο βρίσκεται στο Μουσείο του Σωματείου «Η Νέα Σινασός» είναι μονάχα ένα από τα εκατοντάδες ενδεικτικά που έλαβαν οι συνασίτες και οι συνασίτισες τα σχεδόν εκατό χρόνια που λειτούργησαν τα σχολεία της Συνασού.
