Ο Κωνσταντίνος Νικολαΐδης γεννήθηκε το 1873. Η καταγωγή του, όπως και αυτή της γυναίκας του, Ουρανίας, ήταν από τη Νίγδη Ικονίου. Ο Κωνσταντίνος Νικολαΐδης εργαζόταν στη Νίγδη στο Οθωμανικό Μονοπώλιο Καπνού, στη λεγόμενη Regie. Το ζευγάρι απέκτησε τέσσερα παιδιά, δύο αγόρια και δύο κορίτσια.
Στην Ελλάδα έφτασαν ως πρόσφυγες το 1923 ή το 1924 με πρώτη στάση την Κέρκυρα όπου έμειναν για μερικούς μήνες. Στη συνέχεια μετακινήθηκαν στη Θεσσαλονίκη όπου εγκαταστάθηκαν οριστικά. Στη Θεσσαλονίκη ο Κωνσταντίνος Νικολαΐδης ασχολήθηκε με τα κοινά. Υπήρξε υποψήφιος δημοτικός πάρεδρος με το συνδυασμό του Θεοφύλακτου Θεοφυλάκτου στις δημοτικές εκλογές του 1930.
Η κόρη τους, Ολυμπία, σπούδασε στην Αθήνα οδοντιατρική τη δεκαετία του 1930. Εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη ως οδοντίατρος και οδοντοτεχνίτης, μία από τις πρώτες γυναίκες οδοντιάτρους στη βόρεια Ελλάδα. Η Ολυμπία Νικολαΐδου δώρισε στο Λαογραφικό και Εθνολογικό Μουσείο Μακεδονίας Θράκης πλήθος αντικειμένων της οικογένειάς της: εξοπλισμό οικιακής χρήσης, φωτογραφίες, έγγραφα, τετράδιο με αυτοβιογραφικό κείμενο του πατέρα της και ζωγραφικούς του πίνακες.
Ακόμη δώρισε δύο μποχτσάδες (μπόγους) που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των προσωπικών αντικειμένων της οικογένειας από τη Μικρά Ασία, κυρίως ρούχων και στρωσιδιών. Οι συγκεκριμένοι μποχτσάδες αποτελούνται από συραμμένα μεταξύ τους βαμβακερά υφάσματα, ενισχυμένα με φόδρα για μεγαλύτερη αντοχή. Σήμερα δεν διασώζονται πολλοί παρόμοιοι. Αποτέλεσαν όμως το κυριότερο μέσο μεταφοράς αντικειμένων για πάρα πολλά χρόνια και εντοπίζονται συχνά στις φωτογραφίες που τεκμηρίωσαν την ανταλλαγή των πληθυσμών.
