Βρεφοκρατούσα, κεχαριτωμένη, ελεούσα, ζωοδόχος, θρηνούσα, φιλάνθρωπος, πονεμένη, παναγία είναι λίγα μόνο από τα πολλά επίθετα που αποδίδονται στην «μήτηρ θεού», στην Μαρία.
Τα μέλη της Αδελφότητας Μικρασιατών Χανίων «Ο Άγιος Πολύκαρπος», απόγονοι προσφυγικών οικογενειών, συντηρούν τις εικόνες που έφεραν μαζί τους οι Μικρασιάτες παππούδες και γιαγιάδες τους. Τις θεωρούν «κειμήλια που τους συνδέουν με τη Μικρά Ασία», σύμφωνα με την πρόεδρο της αδελφότητας Στέλλα Γκοζάνη-Χαριτάκη, «μια ζεστή αγκαλιά μέσα στην οποία προσέφευγαν σε όλες τις στιγμές στη ζωή τους».
Η πλειοψηφία των εικόνων που έφεραν μαζί τους οι πρόγονοι αυτοί ήταν εικόνες της Παναγίας. Αναπαράγοντας το οικείο μοτίβο των κοινωνιών που έδινε στις μητέρες τον ρόλο της προστάτιδας, η Παναγία απεικονίζεται, χαρακτηρίζεται και γίνεται αντιληπτή από τους πιστούς χριστιανούς σαν μια μητρική φιγούρα φροντίδας και προστασίας, που μπορεί να αντιληφθεί τον πόνο, την αδικία και τον κατατρεγμό των ανθρώπων. Η Μαρία, η Μαριάμ του Κορανίου, είναι σεβαστό πρόσωπο και στο Ισλάμ. Απομνημονεύματα από τη Μικρά Ασία καταγράφουν τη συμμετοχή μουσουλμάνων στον εορτασμό της Παναγίας, του Αγίου Γεωργίου και το Προφήτη Ηλία.
Ερχόμενοι οι πρόσφυγες στα Χανιά έφεραν μαζί τους πλήθος εικόνων. Μια σύντομη καταγραφή τους περιλαμβάνει διάφορους αγίους, ορισμένες εικόνες από την ζωή του Ιησού και πολλές Παναγίες, παρηγοριές στον προσφυγικό δρόμο: Κοιμήσεις της Θεοτόκου, Παναγίες Βρεφοκρατούσες, Ευαγγελισμούς της Θεοτόκου, Ζωοδόχο Πηγή, Επιτάφιους Θρήνους, Δέηση.
