Το γνέσιμο του μαλλιού αποτελεί κύριο στάδιο της υφαντικής προεργασίας. Ήταν μια χρονοβόρα διαδικασία, μια εργασία που απαιτούσε πολύ υπομονή, προκειμένου να παραχθεί λεπτό νήμα. Το γνέσιμο γινόταν με τρία κλωστικά εργαλεία: τη ρόκα, το αδράχτι και το σφοντύλι, ενώ τύλιγαν τη κλωστή ώστε να γίνει κουλούρα χρησιμοποιώντας το «τυλιγάδι». Το γνέσιμο του μαλλιού αποτελούσε μια δραστηριότητα που μπορούσε να γίνεται στη διάρκεια της ημέρας παράλληλα με άλλες δραστηριότητες και δεν χρειαζόταν να μένουν καθηλωμένες όπως όταν ύφαιναν στον αργαλειό.
Ένα αδράχτι και ένα «τυλιγάδι» βρίσκεται ανάμεσα στα αντικείμενα που έφερε μια προσφυγική οικογένεια από τη Συνασό και που οι απογονοί της δώρισαν στο μικρό μουσείο του Σωματείου «Η Νέα Σινασός». Στο λεύκωμα Η Σινασός της Καππαδοκίας υπάρχει η φωτογραφία μια συνασίτισσας που γνέθει με την σημείωση «το κλώσιμο του μαλλιού απ’ τις μητέρες μας για να μας ετοιμάσουν τα ποδόρτια μας στην ξενιτειά», αναδεικνύοντας την σημασία της δουλειάς αυτής στην καθημερινότητα των γυναικών αλλά και τον πόνο για τα όσα ακολουθούσαν.
