Μια λάμπα από το Γιοζγάτη της Καισάρειας

Η γιαγιά Ναρίνα ήταν η μόνη γιαγιά που γνώρισα και έζησα για λίγο. Με φώναζε «γιαβρί μου» θυμάται η εγγονή της Εριφύλη Σουβατζίδου. Σήμερα η Εριφύλη Σουβατζίδου έχει στην κατοχή της την «προίκα από την Καισάρεια» και γλυκές αναμνήσεις από τη γιαγιά Ναρίνα και το προσφυγικό σπίτι της Κοκκινιάς.

Η «προίκα από την Καισάρεια»

Η γιαγιά από τη μεριά της μητέρας μου, ηρωίδα από τις «χίλιες και μία νύχτες», η Ναρίνα, το όνομά της, Μαρία επί το ελληνικότερον, ήρθε από την Γιοζγάτη της Καισάρειας με τον παππού τον Συμεών, έμπορο γουναρικών και χαλιών σε όλη την Ευρώπη. Ηρθαν μέσω Κωνσταντινούπολης, αφήνοντας στο πέρασμά τους συγγενείς στην Καβάλα, στην Θεσσαλονίκη, τον Βασίλη Κατεμίδη και την Ιερουσαλήμ. Στον Βόλο, στη Νέα Ιωνία, τους θείους Βέτα και Γιώργο Δοξόπουλο.