Ο Νικόλαος Πεμπές γεννήθηκε γύρω στα 1880 στην Συνασό. Παντρεύτηκε τη συντοπίτισσα του Βασιλική Λαδοπούλου. Ο Νικόλαος εργαζόταν στην Κωνσταντινούπολη, όπως οι περισσότεροι συνασίτες, και επισκέπτονταν την οικογένεια του που είχε παραμείνει στην Συνασό. Απέκτησαν μαζί 3 παιδιά, τον Λάζαρο το 1906, τον Γαβριήλ και το Θεολόγο το 1915. Η Βασιλική απεβίωσε στη γέννα του τρίτου τους παιδιού. Ο Νικόλαος άφησε τα παιδιά του με τις αδελφές της γυναίκας του, Μακρύνα και Ελισσάβετ που ήταν ελεύθερες, και δεν επέστρεψε ποτέ ξανά στην Συνασό. Γρήγορα παντρεύτηκε ξανά. Ο Γαβριήλ σκοτώθηκε σε ένα ατύχημα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού πριν κλείσει τα 10 του χρόνια. Ο Λάζαρος και ο Θεολόγος έφυγαν από την Συνασό στις 2 Οκτωβρίου του 1924 με τις θείες τους. Εγκαταστάθηκαν στο Αιγάλεω και αναγκάστηκαν και οι δύο να εργαστούν και να επιβιώσουν σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες και σε ένα καθόλου προστατευτικό οικογενειακό περιβάλλον, ιδιαίτερα για τον Θεολόγο που ήταν ιδιαίτερα μικρός ακόμα.
Το 1940, λίγο πριν την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Θεολόγος Πεμπές υπηρετούσε την θητεία του στο Βασιλικό Ναυτικό και με το πλοίο έφτασε στην Κωνσταντινούπολη. Κατά τη διάρκεια της στάσης τους εκεί κατάφερε να εντοπίσει τον πατέρα του Νικόλαο Πεμπέ και να τον συναντήσει για πρώτη φορά στην ζωή του, στα 25 του χρόνια. Δεν γνωρίζουμε τίποτα παραπάνω για αυτή την συνάντηση παρά μονάχα ότι κράτησαν επαφή. Αμέσως μετά το τέλος του πολέμου ο Θεολόγος κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να έρθει στην Ελλάδα. Ανάμεσα στα λιγοστά ατομικά αντικείμενα που έφερε μαζί του ήταν αυτό το μπαστούνι. Ήταν ένα χρηστικό αντικείμενο αυτοπροστασίας του. Η εγγονή του Βάσω Πεμπέ το δώρισε στο μικρό μουσείο του Σωματείου «Η Νέα Σινασός», την περίοδο που τα μέλη του Σωματείου επιχειρούσαν να εμπουτίσουν την αρχική συλλογή του.
