Στα τέλη του 1938 η Αναστασία Μιχαηλίδου –η γιαγιά Τσόφα-, η νύφη της Αθηνά με το νεογέννητο γιο της Μιχάλη και οι κόρες της Όλγα και Παρίσα επιβιβάστηκαν στο λιμάνι της Οδησσού με προορισμό τον Πειραιά. Ένα σαμοβάρι, μια ραπτομηχανή singer και λίγο μαύρο χαβιάρι ήταν όλα όσα έφεραν μαζί τους. Ο Μανόλης Μιχαηλίδης, γιος της Αναστασίας και σύζυγος της Αθηνάς είχε συλληφθεί λίγους μήνες πριν, στο πλαίσιο των σταλινικών διώξεων και είχε εξοριστεί. Δεν είχαν κανένα στοιχείο για την τύχη του και αποφάσισαν να καταφύγουν στην Ελλάδα, αναζητώντας πληροφορίες για το τι απέγινε ο Μανόλης αλλά και γιατί πλέον δεν αισθάνονταν ασφαλείς. Η Αθηνά Μιχαηλίδου γεννημένη στην Σαμψούντα το 1916 βρέθηκε στην ρωσική πλευρά του Εύξεινου Πόντου, όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον Μανόλη Μιχαηλίδη και από εκεί στην Ελλάδα, μόνη με ένα μωρό. Στον Πειραιά, στο Άργος, στην Κατερίνη, στη Θεσσαλονίκη και από εκεί σε ένα προσφυγικό σπίτι στην Νίκαια. Έστησε ξανά τη ζωή της, δούλεψε σκληρά και κατάφερε να μεγαλώσει τον γιο της και να σταθεί στην οικογένειά της, τη μητέρα και τις αδελφές του συζύγου της.
Το 1945 η Αθηνά Μιχαηλίδου, ο γιος της, η γιαγιά Τσόφα και η Παρίσα εγκαταστάθηκαν στην Νίκαια, σε ένα αυτοσχέδιο παράπηγμα και δημιούργησε και ένα πρώτο αυτοσχέδιο περίπτερο στην Νεάπολη. Σε μικρό χρονικό διάστημα το αυτοσχέδιο περίπτερο έγινε εμπορικό κατάστημα, το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα από συγγενείς της. Η Αθηνά εργάστηκε σκληρά όλη της ζωή και στάθηκε δίπλα στο γιο της και τα εγγόνια της. Ο γιος της Μιχάλης σπούδασε φαρμακοποιός, παντρεύτηκε την Ελισάβετ Μετινίδου και απέκτησαν τρία παιδιά. Ο γιος του, Εμμανουήλ Μιχαηλίδης έχει σήμερα στην κατοχή του το σαμοβάρι της γιαγιάς του. Η Αθηνά Μιχαηλίδου πάλεψε σκληρά για να επιβιώσει, δεν πρόλαβε να νοσταλγήσει τη ζωή που άφησε πίσω της. Ο εγγονός της, τη θυμάται με αγάπη και θαυμασμό. Κέρδισε τη ζωή της, βοήθησε τον γιο της και στάθηκε στην οικογένεια της. Το σαμοβάρι ήταν ένα χρηστικό εργαλείο της οικογένειας στην καθημερινότητά τους και σήμερα για τον νικαιώτη Εμμανουήλ Μιχαηλίδη είναι ένα πολύτιμο οικογενειακό κειμήλιο με μεγάλη συναισθηματική αξία για τον ίδιο, ένα κομμάτι από το παρελθόν της οικογένειάς του, που ρίζωσε στην Νίκαια.
