Ένα μικρό καμινέτο, φλιτζανάκια και κεντημένα πιατάκια που διέσχισαν το Αιγαίο και έφτασαν στην Νέα Ιωνία του Βόλου δωρήθηκαν από τους κατόχους τους στον Πολιτιστικό Σύλλογο Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας «Το Εγγλεζονήσι», για να αποτελέσουν τμήμα του κοινού τους παρελθόντος και της προσπάθειάς τους να διατηρήσουν τις μνήμες και την ιστορία τους.
Η οικογένεια Ρακοπούλου, από την πλευρά του πατέρα της Γωγώς, ήρθαν από την Προύσα. Από τη Σμύρνη έφυγε η οικογένεια της μητέρας της Γωγώς. Το επώνυμο με το οποίο έφυγαν είναι σήμερα άγνωστο, με την άφιξή τους στα Χανιά υιοθέτησαν το επώνυμο Τσιχλάκη. Οι τέσσερις εικόνες ταξίδεψαν μαζί τους και, μετά την εγκατάστασή τους, κοσμούσαν τα σπίτια των ίδιων των προσφύγων κι έπειτα των επόμενων γενιών.
Η εικόνα του Αγίου Ελευθερίου υπάρχει στα Χανιά μισή. Μπορεί κανείς να δει το μισό σώμα ενός αγίου με ενδύματα μπλε, πράσινο, κόκκινο και λευκό και στο χέρι ένα σκήπτρο. Το πρόσωπο του αγίου δεν φαίνεται, αλλά διασώζεται το όνομα «Ελευθέριος». Το ξύλο πάνω στο οποίο έχει αγιογραφηθεί η μορφή είναι σκισμένο στη μέση.
Η ραπτομηχανή -που συνεχίζει να δουλεύει- κρύβει την ιστορία της μετακίνησης της οικογένειας Μιχαηλίδου από τον Πόντο, στη Ρωσία και στη συνέχεια στην Ελλάδα. Ένα αντικείμενο βαρύ και δύσκολο στη μεταφορά του, με μεγάλη όμως συμβολική και πρακτική αξία επέλεξε η Αναστασία Μιχαηλίδου να φέρει μαζί της αναδεικνύοντας πτυχές της πρακτικότητας και των χρηστικών επιλογών που κάνουν οι μετακινούμενοι κάθε περιόδου.